شرکت‌ها، کارخانه‌هاو ماشین‌ها، کامیون‌ها، و وسایلی که دارای دودکش هستند، از سوخت فسیلی نظیر زغال و مواد نفتی استفاده می‌کنند. سوخت این دو نوع ماده موادی نظیر اکسید گوگرد و اکسیدهای نیتروژن را وارد هوا می‌سازد. در فضا این اکسیدها تغییر می‌کنند. به گرد و غبار و باران اسیدی تبدیل می‌شوند. سپس به صورت بارش‌های خشک یا تر به سطح زمین بر می‌گردند.
گازها و بخارهایی که از دستگاه‌های دارای سوخت فسیلی وارد هوا می‌شوند، در هوا خیلی به بالا نمی‌روند و در صورت عدم ترکیب با آب، به صورت گرد و غبار اسیدی در می‌آیند. گرد و غبار اسیدی ضمن فرود آمدن بر زمین به نمای ساختمان‌ها و بناهای سنگی می‌چسبد و موجب فرسایش آن‌ها و کاهش عمر مفید آن‌ها می‌گردد. گرد و غبار اسیدی حتی به چرم، کاغذ و لباس نیز آسیب می‌رساند. این غبارها حیات درختان و حتی گیاهان را مورد تهدید قرار داده و رشد گیاهان و غلات را کاهش می‌دهند و تاکنون سبب آسیب به میلیاردها تن غلات شده‌اند.
اکثر شهرهای بزرگ صنعتی مورد تهدید غبارهای اسیدی قرار دارند. شهر لندن در زمستان سال ۱۹۵۲ مورد تهاجم شدید غبارهای اسیدی قرار گرفت و این امر موجب مرگ زودرس ۴۰۰۰ نفر از افراد بیمار گردید. این سانحه باعث شد که مسئولین شهر اقدامات پیشگیرانه‌ای را در جهت کنترل آلودگی هوا به عمل آورند. در نتیجه، امروزه شهر لندن در زمره شهرهایی به‌شمار می‌رود که هوای نسبتاً تمیزی دارند.
اگر غبار اسیدی با ذرات آب موجود در اتمسفر هوا مخلوط شود، به صورت باران اسیدی فرو می‌ریزد و به محیط زیست ما به راه‌های گوناگون آسیب می‌رساند. مواد آلوده‌کننده هر قدر در فضا بیشتر بمانند ترکیبات زیادتری حاصل میشود که اسیدها یکی از ترکیبات آن‌ها می‌باشند. اسیدها به کمک بادهای شدید می‌توانند برای روزهای متوالی در هوا باقی بمانند و صدها کیلومتر مسافت را طی کنند و به این ترتیب از کشوری به کشور دیگر انتقال یابند. به همین دلیل است که برای حل این مسئله نگران کننده باید تمام کشورهای جهان با یکدیگر همکاری کنند.
مشاهده‌ی این که تنها با گذشت ۱۵۰ سال از صنعتی‌سازی، بلایی بر سر کره‌ی زمین آمده که ترمیمش هزاران سال به طول خواهد انجامید، بسیار غم‌انگیز است. اما مسئله‌ی ناراحت‌کننده‌تر، رویارویی با این خرابی‌ها در زندگی روزمره است. تبدیل شدن تعداد زیادی از دریاچه‌های کانادا به ژله در اثر باران اسیدی، یکی از بدترین نمونه‌های این خرابی‌هاست.
تحقیقات اخیر نشان داده‌اند که باران‌های اسیدی موجب انفجار جمعیت نوعی پلانکتون ژلاتینی در این دریاچه‌ها شده که حتی ممکن است باعث گرفتگی در سیستم تصفیه‌ی آب آشامیدنی کشور شود. قصه از این‌جا شروع شد که باران‌های اسیدی، ذخایر کلسیم موجود در خاک اطراف دریاچه‌های کانادا را از بین برده و کاهش میزان کلسیم هم به نوبه‌ی خود موجب کاهش ناگهانی تعداد پلانکتون‌های حاوی کلسیم مانند شپش‌های آبی Daphnia شده و به این ترتیب تعداد رقبای ژلاتینیِ بی‌نیاز از کلسیم آن‌ها، یعنی Holopediumها چندین برابر شد و حالا بسیاری از دریاچه‌های کانادا – که حدود ۲۰ درصد آب آشامیدنی را هم تامین می‌کنند – به ژله تبدیل شده‌اند.
گزارش صندوق جهانی طبیعت WWF از وضعیت محیط زیست جهان در پایان ۲۰۱۸
اسیدی ,هوا ,غبار ,صورت ,کاهش ,باران ,غبار اسیدی ,گرد و ,و غبار ,به صورت ,و به
درباره این سایت